به گزارش مازنداصناف آغاز جنگهای منطقهای و درگیری میان کشورهای مختلف یا اشغال برخی کشورها به وسیله نیروهای تروریستی بر بازار برخی محصولات فلزی بیشترتاثیرگذار است.
بر همین اساس بازار خرید و فروش فلزات جزو مواردی است که با آغاز جنگهای مختلف تحت تاثیر قرار میگیرد. اما این تاثیرات تنها به زمان وقوع جنگها ختم نمیشود بلکه برخی از این فلزات پس از پایان جنگها و درگیریها و درست در زمان بازسازی مناطق جنگزده با رونق بسیار خوبی مواجه میشوند.
فولاد جزو فلزاتی است که در زمان وقوع جنگها به نوعی رونق میگیرد و در دوران بازسازی به نوعی دیگر.درگیری و جنگ میان کشورها مصرف تسلیحات را افزایش میدهد. در واقع کشورهای در حال جنگ و همچنین کشورهای تامینکننده سلاح در این زمان تمرکز خود را روی صنایع دفاعی و ساخت سلاح میگذارند در نتیجه مصرف فلزات میتواند در این دوره افزایش پیدا کند. اما نکته قابل توجه این است که بیشتر سلاحهای جنگی از میزان کمی از فولادهای آلیاژی تهیه میشود به همین دلیل در زمان وقوع جنگها مصرف فلز فولاد عکس زمان بازسازی افزایش چندانی ندارد.
فولاد های آلیاژی برای ساخت سلاح
احمد دنیانور، مدیرعامل فولاد جنوب در گفتوگو با صمت درباره تاثیر جنگها و تولید سلاح بر میزان مصرف فولاد اظهار کرد: در ساخت سلاحهای نظامی از فولادهای آلیاژی خاصی استفاده میشود در نتیجه میزان مصرف فولاد در صنایع نظامی و دفاعی آنقدر زیاد نیست که بتواند بر بازار و قیمت فولاد در سطح منطقه تاثیرگذار باشد.
وی ادامه داد: هرچند ساخت سلاحهای جنگی تاثیر چندانی بر میزان مصرف و بازار فولاد ندارد اما اتفاقات ناگوار رخ داده در زمان جنگها و ایجاد خرابی در شهرها و صنایع زیرساختی کشورها میتواند بر میزان مصرف فولاد و رونق بازار این فلز تاثیر مثبت داشته باشد. هر چند این تخریب بسیار تلخ و ناگوار است اما موقعیت خوبی را برای بازار فولاد و تولیدکنندگان این فلز ایجاد میکند.
پس از خاتمه جنگهای خاورمیانه در عراق و سوریه تولیدکنندگان فولاد منطقه با بازار پرتحرک و پرتقاضایی مواجه میشوند. در واقع در آن زمان تقاضا برای فولاد افزایش پیدا میکند.
مدیرعامل فولاد جنوب در ادامه با اشاره به استفاده از فولاد آلیاژی در ساخت سلاحهای جنگی، تصریح کرد: وضعیت کنونی نمیتواند چندان تاثیری بر مصرف فولاد آلیاژی داشته باشد، زیرا نیاز صنایع دفاعی به این محصول در حدی نیست که بتواند بازار آن را با تغییر و تحول مواجه کند. برای درک بهتر این موضوع باید به این نکته اشاره کنم که در ۸ سال جنگ تحمیلی میان ایران و عراق تنها ۵/۲میلیون تن فولاد آلیاژی برای ساخت سلاحهای جنگی استفاده شد، اما سازندگی پس از جنگ بازار پرکششی را برای تولیدکنندگان فولاد ایجاد کرد.
دنیانور درباره استفاده مناسب تولیدکنندگان فولاد از بازار عراق و سوریه پس از خاتمه جنگ در این کشورها بیان کرد: با توجه به امکانات دسترسی ما به عراق و سوریه و همچنین مناسبات سیاسی و اقتصادی بین کشور ما و دو کشور یادشده، بدون شک عراق میتواند بازار بسیار خوبی برای فولاد ایران باشد. البته استفاده از این فرصت مشروط به این است که دولت استراتژیهای مناسبی را برای بازسازی مناطق جنگی موجود در این دو کشور در نظر بگیرد تا مانند دهه ۱۹۹۰میلادی که بازارهای بکر و پرارزش آسیای میانه از دست تولیدکنندگان ایرانی خارج شد، این بازار از دست ما خارج نشود.
ویرانی جنگ و رونق بازار فولاد
درواقع آن طور که پیداست بازسازی پس از جنگ تاثیر بسیاری بر بازار فولاد خواهد داشت در نتیجه اتمام درگیریها در کشور همسایه، عراق میتواند فرصت خوبی در اختیار تولیدکنندگان فولاد ایران قرار دهد.
مجید فخاری، کارشناس فولاد در گفتوگو با صمت بیان کرد: در حال حاضر مصرف کلی فولاد در منطقه خاورمیانه در حدود ۵۰میلیون تن است که بخش عمده آن در حوزه ساختوساز مصرف شده و بیش از نیمی از آن از طریق واردات تامین میشود. درحال حاضر عربستان، امارات متحده و عراق و در مرحله بعد ایران بزرگترین واردکنندگان فولاد منطقه به شمار میروند.
در سالهای گذشته واردات فولاد عراق حدود ۴/۵ میلیون تن بوده و براساس برآوردها حدود ۷۰درصد آن محصولات طویل، ۱۰درصد محصولات تخت و ۲۰درصد مربوط به لولهها بوده است. بزرگترین تامینکنندههای فولاد عراق با سهم حدود ۹۰ درصد، کشورهای ترکیه و اوکراین هستند.
میزان تقاضای فولاد عراق در سالهای گذشته رشد قابل توجهی داشته ولی ناامنیهای اخیرا سبب شده تا سرمایهگذاری خارجی و ساختوساز کاهش زیادی داشته و مصرف فولاد کاهش قابلتوجهی داشته باشد. با این حال در صورت ایجاد ثبات در این کشور مصرف فولاد رشد چشمگیری خواهد داشت.
عراق حدود ۳۳میلیون نفر جمعیت دارد و چند دهه جنگ و خشونت، خسارات زیادی را به زیرساختهای این کشور وارد کرده که بازسازی آن نیازمند حجم زیادی فولاد است.
این کشور با ۱۴۳میلیارد بشکه ذخایر نفتی، یکی از بزرگترین منابع نفت در دنیاست و در سال ۲۰۱۴م با تولید ۳/۳۳میلیون بشکه در روز، هفتمین تولیدکننده بزرگ دنیا بوده است. با توجه به در دسترس بودن منابع عظیم مالی براساس اطلاعات منتشر شده بیش از ۲۰۰میلیارد دلار برای پروژههای موجود و آینده این کشور در نظر گرفته شده که در صورت ایجاد ثبات در این کشور انتظار میرود شاهد حجم گستردهای از فعالیتهای ساختوساز در این کشور باشیم که برخی برآوردها میزان آن را تا سالانه ۱۰میلیون تن بیان کرده است.
وی ادامه داد: بیشترین مصرف فولاد در منطقه در حوزه ساختوساز و توسعه است. در بحث فولادهای نظامی مانند فولادهای به کار رفته در اسلحهسازی فولادهای خاصی هستند که بعید میدانم در منطقه کارخانه اسلحهسازی خاصی وجود داشته باشد که به این نوع فولاد آلیاژی نیاز پیدا کند. در نتیجه توسعه جنگ در منطقه تاثیر چندانی بر این نوع فولادها، حداقل در منطقه ندارد.
به گفته فخاری، جنگ ویرانیهای بسیاری را بهدنبال دارد که باید پس از اتمام آن ساختوسازها از سر گرفته شود. در حال حاضر کشور عراق بیش از ۲۰۰میلیارد دلار برای توسعه و ساختوساز پس از پایان جنگ باید هزینه کند. در نتیجه این کشور بازار بسیار خوبی برای تولیدکنندگان فولاد خواهد بود.
وی ادامه داد: بیشترین مصرف عراق در فولادهای طویل و لولههای نفتی است. از سویی دیگر با توجه به اینکه این کشور دومین تولیدکننده نفت در جهان است سرمایه بسیاری در اختیار دارد اما به دلیل ناامنیهای موجود نتوانسته از این سرمایه در زمینه توسعه و ساختوساز استفاده کند.
این کارشناس فولاد افزود: جنگ و ناامنی در این کشور توانست تقاضای فولاد را به میزان 30 درصد کاهش دهد. اما پیشبینیها از بازار آینده عراق نشاندهنده آن است که میتواند واردات خود را به میزان ۱۰میلیون تن برساند در نتیجه فرصت بسیار خوبی دراختیار تولیدکنندگان فولاد کشور قرار خواهد گرفت.
وی تاکید کرد: در صورتی که امنیت در کشور عراق ایجاد شود با توجه به حجم پولی که در این کشور وجود دارد بازار جذابی در انتظار تولیدکنندگان ایران خواهد بود.
فخاری درباره استفاده نظامی از فلز فولاد بیان کرد: تجهیزات نظامی بیشتر به کشورهای در حال جنگ وارد میشود. در نتیجه بر مصرف منطقه تاثیر چندانی ندارند. در واقع مصرف فولادهای آلیاژی میتواند در کشورهایی که تولیدکننده و صادرکننده سلاحهای نظامی هستند، دستخوش تغییرات شود.
ایران جیب