به گزارش مازند اصناف صادرات و واردات جزو لاینفک اقتصاد هر کشوری است، و با ایجاد توازن بین این دو هم خانواده اقتصاد کشور، از یک سو می توان صنعت کشور را رونق بخشید از طرفی هم نیازهای اساسی کشور را برطرف کرد،  و وقتی این توازن برقرار نباشد طبیعتا به یکی از بخش‌های اقتصادی لطمه وارد می‌کند که برای جبران این خسارت ممکن است به سال‌ها زمان نیاز باشد.

البته ناگفته نماند توازنی که در فوق به آن اشاره شد، متعلق به زمانی است که کشور در شرایط عادی باشد و اگر کشور از شرایط عادی خارج شود، عدم توازن میان واردات و صادرات خسارتی چندین برابر را در پی خواهد داشت که این خسارت تنها بر پیکر اقتصادی کشور نیست و تبعات اجتماعی، فرهنگی و سیاسی خاص خود را به دنبال دارد که در مطالب آینده به آن اشاره می‌شود.

حال در نظر بگیرید کشوری که بنا به دلایلی مورد تحریم‌های بی‌رحمانه و ناعادلانه قرار گرفته باشد، این عدم توازن بیشتر خود را نشان می‌دهد و در صورت عدم مدیریت درست برای ترمیم، این زخم اقتصادی باعث رکود جایگاه اقتصادی و علمی کشور خواهد شد.

اگر بهتر بخواهیم بیان کنیم، باید گفت: گاهی واردات به حدی از صادرات پیشی می‌گیرد که اقتصاد، تولید و اشتغال یک کشور را تا مرز نابودی می‌کشاند در نتیجه کارخانه‌ها تعطیل شده و کارگران بیکار می‌شوند و بازارها را کالاهای بی‌کیفیت خارجی پر می‌کند.

متاسفانه در چند ماه گذشته شاهد رشد بی رویه واردات کالا به کشور هستیم که زنگ خطر تخریب صنعت داخلی کشور به صدا در آمده است اما به نظر می‌رسد صدای این زنگ خطر به گوش مسئولین مرتبط از جمله وزارت صنعت و معدن کشور نرسیده است.

زنگ خطر اقتصادی در بهشهر به صدا در می‌آید

شهرستان بهشهر نیز باوجود دارا بودن ظرفیت‌های بالای صنعتی و کشاورزی و مستقر بودن بزرگ‌ترین بندر و منطقه ویژه اقتصادی شمال کشور به عنوان یک شاهراه صادرات در این شهرستان، متاسفانه سالیان درازی است که از این مشکل رنج برده و ضربات اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی جبران ناپذیری را پذیرا شده است.

وجود دو شهرک صنعتی نیمه فعال در شهرستان بهشهر قابل تامل است و این سوال جدی را مطرح می‌کند که چرا با وجود نزدیکی به بندر امیرآباد به عنوان بزرگ‌ترین بندر شمال کشور و وجود زیرساخت‌های حمل و نقل ریلی، این دو شهرک صنعتی نیمه فعال هستند؟

با وجود اینکه مقام معظم رهبری در راستای حمایت از صنعت و تولیدات داخلی، بارها تاکید کرده‌اند تا دولتمردان را به حمایت از صنعت‌گران و مولدان داخلی معطوف سازند.

متاسفانه شاهد این هستیم که واحدهای صنعتی این شهرستان به دلیل واردات بی‌رویه کالاهایی که در داخل کشور با کیفیت مناسب تولید می‌شوند، توان خود را برای تولید از دست داده‌اند.

بی میلی سرمایه‌داران بهشهری برای ورود به تولید

محمد توکلی مدیر شهرک صنعتی بهشهر درباره نقش واردات در اقتصاد کشور گفت: واردات کالا باید از یک الگوی درست بهره ببرد تا به صنعت و تولید داخلی لطمه وارد نکند، اگر واردات بی‌رویه و بیش از حد باشد واحد‌های صنعتی توان تغییر و همگین‌سازی ناگهانی با بازار را نداشته و دچار شکست می‌شوند.

وی ادامه داد: اگر واردات محدود شود و به اندازه باشد تولیدکنندگان داخلی می‌توانند با ایجاد زمان‌بندی درست کیفیت کالاهای خود را افزایش دهند و با نمونه‌های خارجی رقابت کنند.

مدیر شهرک صنعتی بهشهر تصریح کرد: با توجه به این که شهرک صنعتی بهشهر جزو کامل‌ترین شهرک‌های صنعتی استان است، رشد سرمایه‌گذاری در این شهرستان 34 درصد است اما شهرستان جویبار 52 درصد رشد مشارکت اقتصادی دارد، که دلیل این موضوع هم فقدان دیدگاه صنعتی بین مردم و سرمایه‌داران بهشهری برای سرمایه‌گذاری در بخش تولید است.

توکلی با بیان اینکه شهرک صنعتی بهشهر دارای 30 واحد فعال و 14 واحد غیر فعال است، گفت: متاسفانه شرکت دخانیات 11 هکتار از بهترین نقطه شهرک صنعتی این شهرستان را خریداری کرده اما هیچ فعالیت اقتصادی در این زمین انجام نمی‌دهد.

وی درباره جلوگیری از سوداگری زمین در شهرک‌های صنعتی، افزود: اگر هر سرمایه‌گذاری پس از یک سال ساخت و ساز نداشته باشد. قرار داد زمین وی را فسخ کرده و همان مبلغ در زمان خرید زمین را به وی پرداخت می‌کنیم.

علاقه سرمایه‌داران بهشهری به سود سپرده بانکی

البته نقش بانک‌ها نیز با پرداخت سودهای عجیب سپرده  در خصوص بی میلی مردم و سرمایه‌داران بهشهر در مشارکت در تولید را نباید نادیده گرفت تا جایی که یک کارخانه‌دار ترجیح می‌دهد با شرایط بد فعلی، کارخانه خود را فروخته  و با دریافت سود سپرده‌گذاری در بانک ماهیانه درآمد چند میلیونی داشته باشد بدون مالیات، بیمه کارگر، دردسر و... .

با این تفاسیر مشخص نیست کلاف سر در گم صنعت و اقتصاد بهشهر چه زمانی قرار است باز شود و به نظر می‌رسد وضعیت اقتصاد و تولید بهشهر نیز مانند کل کشور، زیر تیغ بی‌مدیریتی مسئولان تولید و سود جویی واردکنندگان در حال جان دادن است.

منبع:خط امید بهشهر