به گزارش مازند اصناف علی خاکساری در گفتوگو با تراز، در پاسخ به این پرسش که تا چه اندازه میتوان به دولت اعتماد کرد که با آزادسازی سوخت حملونقل، مابهالتفاوت آن را در جهت توسعه ناوگان حملونقل شهری و بینشهری، توسعه فرودگاهها و گسترش حملونقل ریلی هزینه کند؟ اظهار داشت: در کشور ما روزانه ۷۰ تا ۸۰ لیتر بنزین مصرف میشود و اگر قیمت فوب خلیجفارس را در نظر بگیریم، نزدیک به ۳۰۰۰ تومان در هر لیتر بنزین هزینه میشود.
استاد اقتصاد دانشگاه علامه طباطبایی در ادامه گفتگوی خود با خبرنگار تراز با بیان اینکه اگر این رقم را ضربدر ۷۰ تا ۸۰ لیتر کنیم، رقم قابل توجهی خواهد شد، افزود: در واقع اگر دولت همین یک روز را قدم پیش گذاشته و مابهالتفاوت حاصله را به عنوان یارانه به توسعه حملونقل اختصاص دهد و کیفیت و کمیت آن را بالا ببرد، و مردم هم نتایج آن را ببینند، علاوه بر اینکه اعتماد عمومی جلب میشود، مشارکت مردم به مراتب بیشتر خواهد شد.
عضو هیات علمی پژوهشکده حملونقل تصریح کرد: دولت بارها درباره کمبود بودجه و منابع و عدم توسعه به موقع طرحها صحبت کرده و در نهایت به این مرحله رسیده است که برای هزینه و سرمایهگذاری به صورت هدفمند قدم بردارد.
خاکساری با بیان اینکه رضایت مردم شرط اساسی است، عنوان کرد: مردم ما خود را محق دریافت یکسری خدمات میدانند. برای مثال، کشور ما وابسته به یکسری درآمدهای نفتی است و اصل بودجه کشور از نفت است. به لحاظ تاریخی هم مردم فکر میکنند پول نفت به آنها تعلق دارد و نیز مردم از سلایق مختلفی برخوردارند.
وی متذکر شد: صحبت از ۷۰ میلیون نفر است که یکی راهسازی را اولویتبندی میکند، گروهی بهداشت و یا گروهی دیگر، بهینهسازی آموزش را ملاک قرار میدهند. بنابراین دولت هر چه از کمبود منابع صحبت کند، شاید مردم باور نداشته باشند و معیارهای خود را مدنظر قرار نمیدهند.
عضو هیات علمی پژوهشکده حملونقل تاکید کرد: دولت باید چند قدم از مردم جلو باشد؛ به عبارتی، ابتدا مردم را برای کنترل هزینههایشان آماده کند، اما در کل اولین معیار مردم بهداشت و دارو و درمان است.
خاکساری در پاسخ به این پرسش خبرنگار تراز که پرسید آیا با افزایش نرخ سوخت، هزینه حمل کالا و مسافر با روند افزایشی مواجه نمیشود؟ گفت: وقتی قیمت سوخت بالا رود، به نسبت افزایشی که وجود دارد ، هزینههای جابهجایی بار و مسافر افزایش پیدا میکند، در نتیجه هزینههای مردم بالا میرود و تورم ایجاد میکند.
وی افزود: موضوع دیگری که مطرح است، شوک روانی ناشی از افزایش قیمتهاست که در بین مردم شایع میشود.
عضو هیات علمی پژوهشکده حملونقل تصریح کرد: تاثیر افزایش قیمت سوخت به لحاظ اقتصادی آنقدر نیست که ارتباط با افزایش بیرویه قیمت کالاهای اساسی مردم داشته باشد. برای مثال، یک کیلو میوه که از دورترین نقطه به لحاظ افزایش سوخت به دست ما میرسد، در نسبت هر کیلو، افزایش چشمگیری نخواهد داشت و یا قیمت بلیتهای مسافربری ۱۰ تا ۱۲ درصد افزایش مییابد که این میزان قابل کنترل و پیگیری است.
خاکساری ادامه داد: اما جو روانی که هر افزایش قیمتی را به افزایش قیمت سوخت نسبت دهیم، به لحاظ اقتصادی قابل توجیه نیست. برای مثال، در دو ماه گذشته قیمت میوه دو برابر افزایش پیدا کرد. آیا در این مدت سوخت یا گازوییل گران شده بود؟
وی تاکید کرد: من به جرات میگویم که افزایش قیمتها در کشور تابع سوخت نیست و دولت باید به این موضوع بپردازد که تنها عامل افزایش قیمتها، انحصار است.
عضو هیات علمی پژوهشکده حملونقل متذکر شد: بخش عمدهای از افزایش قیمتها و ایجاد تورم، انحصار تولید و توزیع محصولات مورد نیاز در دست عدهای خاص است.
خاکساری خاطرنشان کرد: در حوزه برنامهریزی حملونقل، ما کمبود جدی ناوگان حملونقل عمومی داریم و علت آن هم عدم منابع کافی دولت یا شهرداریها در توسعه و نوسازی این بخش بوده است.
وی با بیان اینکه قانون هدفمندی یارانهها در صورتی میتواند موثر واقع شود که دولت برآورد کند که برای توسعه مترو و یا اتوبوسرانی و یا پایانهها به چه میزان اعتبار نیاز دارد، تصریح کرد: دولت باید کارهایی را برای اعتمادسازی مردم انجام دهد، زیرا اگر مردم فکر کنند یارانه گرفتن هم یک غنیمت است، طرح هدفمندی یارانهها نتایج خود را از دست میدهد.
ارسال دیدگاه