تضعیف رهبری توسط اشراف!

به گزارش مازند اصناف؛ یکی از سوالاتی که شاید از دیرباز در اذهان پرسشگران وجود داشته باشد این است که بالاخره فقر بهتر است یا ثروت!؟ به نظر می رسد این سوال از اساس غلط است زیرا اتصاف فقر و ثروت به خوب یا بد بودن صحیح نیست. زیرا بی شک نفس اموال و دارایی، صرف ابزار است که ارزش یا ضد ارزش بودن آن بسته به جهت استفاده آن است.اگر ایمان نباشد فقر انسان را به تباهی و فساد می کشاند و ثروت به طغیان و سرکشی.
البته شاید بتوان گفت فقر هرچه باشد فساد و تباهی اش محدودتر از ثروت است. فقیر بی ایمان نهایتا دچار دزدی، خودفروشی و غیره خواهد شد اما ثروتمند بدون تقوا به هر فسادی ممکن است کشیده شود. از زد و بند اقتصادی و اختلاس های کلان و فلج نمودن چرخه یک نظام تا انواع فسادهای جنسی و غیره. پس در یک جمله باید بگوییم نه فقر بهتر است نه ثروت ولی اگر ایمان نباشد ثروت بدتر است!

در آیه ۷۵ سوره اعراف می خوانیم:
«قَالَ الْمَلأُ الَّذِينَ اسْتَكْبَرُواْ مِن قَوْمِهِ لِلَّذِينَ اسْتُضْعِفُواْ لِمَنْ آمَنَ مِنْهُمْ أَتَعْلَمُونَ أَنَّ صَالِحًا مُّرْسَلٌ مِّن رَّبِّهِ قَالُواْ إِنَّا بِمَا أُرْسِلَ بِهِ مُؤْمِنُونَ.»
«مهتران قومش که گردنکشی می کردند، به زبون شدگان قوم که ايمان آورده، بودند گفتند: آيا می دانيد که صالح از جانب پروردگارش آمده است؟ گفتند: ما به آيينی که بدان مامور شده ايمان داريم.»
                                                                                              ***
سه نکته:
* تضعیف رهبری توسط اشراف!
مطابق آنچه تاریخ نشان داده معمولاً اشراف و افراد صاحب نفوذ، مخالف راه انبيايند و به شبهه آفرينى در ميان مؤمنان دست مى زنند. جالب آنکه مستكبران، علاوه بر كفر و لجاجت خود، نسبت به ايمان مستضعفان حساسيّت دارند. وقتی هم که می خواهند در ایمان و اعتقادات توده مردم با ایمان شک ایجاد کنند از تضعیف مهمترین رکن جامعه یعنی تضعيف رهبر بهره می گیرند.


** نه فقر ارزش است و نه ثروت
در دین مبین اسلام نه فقر و استضعاف ارزش است و نه تمكّن و كاخ نشينى؛ آنچه مهم است انتخاب راه خداوند از طريق آگاهى، علم، ايمان، تقوا، جهاد و هجرت است. در آيه قبل همین سوره نیز قصرسازى را نعمت الهى به شمار آورد، به شرط آنكه به فساد منتهى نشود، اينجا هم از مستضعفان مؤمن ستايش شده است، نه از همه‏ آنان.


*** فقر تنها عامل ایمان نیست
بيشترين پيروان پيامبران، از ميان مستضعفان بوده اند. البته از این موضوع نمی توان نتیجه گرفت که عامل ايمان مستضعفان به انبياء فقط فقر مادّى آنها است زيرا برخى از مستضعفان نيز ايمان نمى آوردند.

تراز