پیشی گرفتن درآمد از هزینه خانوار شهری/ کاهش ضریب جینی/گوشت 45درصد هزینه خانوار

به گزارش  پایگاه خبری مازند اصناف و به نقل از فارس، چکیده نتایج طرح آمارگیری هزینه و درآمد خانوارهای شهری و روستایی در سال گذشته از سوی مرکز آمار ایران منتشر شد.

طرح آمارگیری هزینه و درآمد خانوار سال 92 براساس آمارگیری از 18678 خانوار نمونه در نقاط شهری و 19228 خانوار نمونه در نقاط روستایی کشور اجرا شده است.

با توجه به هدف طرح، این موضوع برای برآورد متوسط هزینه و درآمد سالانه یک خانوار انجام شده است.

براساس جدول متوسط هزینه کل که مربوط به خوراکی، دخانی و غیر خوراکی خالص و ناخالص سالانه خانوار شهری و روستایی است، هزینه خالص کل خانوار شهری در سال 92،رقم 206034242 ریال و ناخالص آن 210690939 ریال است که از این میزان هزینه خوراکی و دخانی به صورت خالص 54934160 ریال است.

همچنین براساس این گزارش درآمد سالانه یک خانوار شهری و روستایی به ترتیب 204410079 و 120955278 ریال است که به ترتیب نسبت به سال 91، 22.2 درصد و 19.4 درصد رشد نشان می‌دهد.

همچنین ضریب جینی سالانه یک خانوار شهری در سال 92، 0.3513 و روستایی 0.3243 و برای کل کشور 0.3650 است که نسبت به سال 91 نشان می‌دهد ضریب جینی کاهش یافته است.

همچنین میانگین هزینه خانوار روستایی در سال 92 برابر با 129609748 ریال است که از رشد مثبت 19.8 درصدی نسبت به سال گذشته آن خبر می‌دهد.

شاخص تورم محاسبه شده از طرح شاخص قیمت مصرف کننده در سال 92برابر با 32.1 درصد در مناطق شهری و 36.1 درصد در مناطق روستایی است.

همچنین منفی بودن رشد هزینه واقعی خانوارهای شهری و روستایی بیانگر آن است که خانوارها در مواجهه با افزایش قیمت کالا و خدمات مصرفی که به معنای کاهش قدرت خرید آنها است مصرف و در نتیجه هزینه خود را تعدیل نموده‌اند.

ترکیب انواع هزینه‌های خوراکی و دخانی یک خانواده شهری در سال 92 نشان می‌دهد که 21.9 درصد این ترکیب را گوشت، 21.3 درصد آن را غلات، نان و فراورده‌های آن ، 18.4 درصد آن را میوه‌ها و سبزی‌ها و 11.6 درصد شیر و فراورده‌های ان و تخم پرندگان تشکیل می‌دهند.

همچنین نوشابه‌ها، غذاهای آماده، دخانیات، قند شکر و شیرینی، خشکبار و حبوبات، روغن و چربی، ادویه‌ها و چاشنی‌ها و سایر ترکیب‌های خوراکی در رتبه‌های بعدی قرار می‌گیرند.

انواع هزینه‌های غیر خوراکی یک خانوار شهری در سال 92 نشان می‌دهد 45.2 آن مربوط به مسکن، 14.3 درصد حمل و نقل و ارتباطات، 12.6 درصد بهداشت و درمان، 11.4 کالا و خدمات متفرقه خانوار، 6.3 پوشاک و کفش، 6 درصد لوازم اساس و خدمات خانوار، و 4.1 تفریحات، سرگرمی‌ها و خدمات فرهنگی است.